ترمودینامیک از دو کلمه‌ی یونانی thermos به معنی گرما (Heat) و dynamis به معنی قدرت (Power) تشکیل شده است. ترمودینامیک یکی از شاخه‌های علم فیزیک است که به بررسی اثر تغییرات دما، فشار و حجم در ابعاد ماکروسکوپیک (ابعاد قابل اندازه‌گیری) و به طور کلی ترمودینامیک به مطالعه‌ی جابه‌جایی انرژی و چگونگی این جابه‌جا می‌پردازد. از جمله مسائل مورد علاقه این علم می توان به بررسی قوانین حاکم بر تبدیل انرژی گرمایی به کار اشاره کرد. قوانین اصلی حاکم بر این علم بسیار جالب بوده و مصادیق بسیاری در سایر علوم تجربی و نظری نیز دارند.

پیدایش علم ترمودینامیک،حاصل پیوند و بارورسازی متقابل تولید قدرت و علم گرما بود.مهندسان تولید انرژی از آب با فرارسیدن قرن 19ام،شرایط حصول حداکثر قدرت از آبشارها را مشخص کرده بودند. اما عامل موثر توسعه آن، اختراع ماشین بخار در سال 1700 بتوسط جیمز وات بود.

در علم ترمودینامیک چهار قانون وجود دارد که تمامی مسائل و مشکلات این علم توسط همین چهار قانون حل می‌شوند!

ادامه دارد...